I. Dlaczego
Eucharystię określa się mianem „Najświętszy Sakrament"?
Szczególne określenie
tego sakramentu wypływa z niewyczerpalnego bogactwa jego treści. W Eucharystii
jest obecny Jezus Chrystus, ofiaruje się i jest spożywany, dzięki Niej
ustawicznie żyje i wzrasta Kościół. W ofierze eucharystycznej, która jest
pamiątką śmierci i zmartwychwstania Pana, uwiecznia się Ofiara Krzyża. Jest
Ona szczytem i źródłem całego kultu oraz życia chrześcijańskiego, oznacza i
sprawia jedność Ludu Bożego, przez Eucharystię buduje się Ciało Chrystusa.
Najświętszy Sakrament
jest kolejnym sakramentem wtajemniczenia chrześcijańskiego, który je jakby
dopełnia. W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy: Ci, którzy przez
chrzest zostali wyniesieni do godności królewskiego kapłaństwa, a przez
bierzmowanie zostali głąbiej upodobnieni do Chrystusa, za pośrednictwem Eucharystii
uczestniczą razem z całą wspólnotą w ofierze Pana. Właściwie wszystkie
sakramenty Kościoła mają istotny związek z Najświętszą Eucharystią i ku niej
są ukierunkowane. Eucharystia (natomiast) jest centrum i szczytem życia
Kościoła, ponieważ Chrystus włącza Kościół i wszystkie jego członki do swojej
ofiary uwielbienia i dziękczynienia, złożonej raz na zawsze Ojcu na krzyżu.
Przez tę ofiarę Chrystus rozlewa łaski zbawienia na swoje Ciało, którym jest
Kościół.
W Konstytucji o liturgii
świętej Soboru Watykańskiego II Najświętszy Sakrament określono jako:
sakrament miłosierdzia, znak jedności, węzeł miłości, ucztę paschalną, w
której pożywamy Chrystusa, w której dusza napełnia się łaską i otrzymuje
zadatek przyszłej chwały.
Katechizm Kościoła
Katolickiego m.in. stwierdza, że Eucharystia jest pamiątką Paschy Chrystusa,
to znaczy dzieła zbawienia wypełnionego przez Jego życie, śmierć i
zmartwychwstanie co uobecnia się w liturgii, a zarazem jest (...)
streszczeniem i podsumowaniem całej naszej wiary.
Można by jeszcze długo
próbować określać, czym jest Eucharystia i tym samym udowadniać sens określenia
Jej jako „Najświętsza", zdajemy sobie jednak sprawę, że i tak znajdowałby
się ciągle jakiś margines, którego nie zdołaliśmy objąć. Boże Tajemnice przez
Nią przekazywane człowiekowi są tak głębokie i niepojęte, że możemy się do
nich jedynie zbliżyć, ale nie sposób ich dogłębnie poznać.
Stąd nic dziwnego, że Prawodawca kościelny zachęca, by wierni z największym szacunkiem odnosili się do Najświętszej Eucharystii, biorąc jednocześnie udział w sprawowaniu tej najczcigodniejszej Ofiary, często przyjmując go, a także adorując z najwyższą czcią.