2.
Świat jest pełen cierpiących niesprawiedliwie, którzy muszą „znosić pociski zawistnego losu”. Jaką postawę powinniśmy przyjąć wobec ludzi rozpowiadających o nas nieprawdę, szkodzących naszemu dobremu imieniu, niszczących reputację i wyszydzających dobre uczynki?
Odpowiedź znajdziemy w Pierwszym Słowie z krzyża: przebacz. W historii świata nie było nikogo, kto miałby większe prawo niż Jezus do protestowania przeciwko niesprawiedliwości; On był Boską sprawiedliwością, jeżeli więc był kiedyś ktoś, kto miałby prawo oskarżać tych, którzy przebili Jego ręce i stopy stalą, to tylko nasz Pan na krzyżu.
Mimo to właśnie w chwili, kiedy drzewo obróciło się przeciwko Niemu i stało się krzyżem, kiedy żelazo obróciło się przeciwko Niemu i stało się gwoźdźmi, kiedy róże obróciły się przeciwko Niemu i stały się cierniami, kiedy ludzie obrócili się przeciwko Niemu i stali się katami, On pozwolił, aby z Jego warg pierwszy raz w historii świata popłynęła modlitwa za wrogów: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią” (Łk 23,34).