Warto przeczytać
Dyktatura Gender
c.d.
Dr hab. Aleksander Stępkowski
Od idei równości płci do inżynierii społecznej
Problematyka pojmowania ludzkiej płciowości w kategoriach „rodzaju” lub „płci kulturowej” (gender) ukazywana jest najczęściej jako sfera bardzo różnorodnych badań społecznych lub zabiegów o równouprawnienie. Istotnie, dyskusja, która toczy się wśród osób zajmujących się zawodowo tą problematyką (teoretyków, filozofów, socjologów itd.), obejmuje bardzo zróżnicowane środowiska. Jak długo dyskusja toczy się wśród osób wyznających genderowy pogląd na ludzką płciowość, tak długo można mówić o różnorodności, i to nawet ogromnej. Jest też ona traktowana jako argument kluczowy przeciwko krytyce wysuwanej pod adresem ideologii gender w ogóle, w oparciu o który zarzuca się osobom sceptycznym podstawową niewiedzę na temat zjawiska, które krytykują. To istotnie skuteczny chwyt erystyczny, który jednak pokrywa fakt, że środowisko wyznawców gender, przy całym swym wewnętrznym zróżnicowaniu, jest jednocześnie bardzo skonsolidowane i jednolite w swej krytyce stanowiska, w myśl którego istniejących między mężczyznami i kobietami różnic, także w wymiarze społecznym i kulturowym, nie da się zredukować do postaci zespołu stereotypów społecznych. Niezależnie bowiem od tego, co będzie się uznawać za źródło tych rzekomych stereotypów, albo jak się będzie je badać, ideologia gender stanowi teoretyczną podbudowę dla politycznej strategii wdrażania inżynierii społecznej, mającej na celu wykorzenienie z życia społecznego tego, co określa się mianem stereotypu. Ta polityczna strategia natomiast, pomimo wielkiej różnorodności teoretycznych ujęć proponowanych przez socjologów lub kulturoznawców, znajduje wspólny mianownik w konkretnych rozwiązaniach prawnych ujednolicających najczęściej różne regulacje w poszczególnych krajach.
Ideologia gender nowi teoretyczną podbudowę dla politycznej strategii wdrażania inżynierii społecznej, mającej na celu wykorzenienie z życia społecznego stereotypów.
Ideowe konteksty
Formułowane przez zwolenników tezy genderowej zarzuty, jakoby absurdalne były twierdzenia o jednolitości ideologii gender, uzasadnione są jedynie w bardzo wąskim zakresie. Co więcej, obszar dociekań socjologów wyznających różnorodne teorie genderowe, nie budzi szczególnego zainteresowania opinii publicznej. Gdy zaś pojęcie gender wzbudza emocje społeczne przybierające postać żywiołowego protestu, wówczas w całkowicie uzasadniony sposób można mówić o jednolitości i ideologicznym charakterze tego stanowiska. W jego ramach utrzymuje się, że sposób przeżywania kobiecości i męskości determinowany jest nie przez ludzką naturę, ale przez, najczęściej warunkowane przymusem, społeczne konwencje. Konwencje te, określane wdzięcznym mianem „stereotypów”, mają stanowić sieć, w którą uwikłane są jednostki, nie mogąc przez sam ten fakt rozwijać się w sposób pełny.
To owe stereotypy prowadzą do zróżnicowań, a w dalszej kolejności do nierówności w społeczeństwie. Od konstatacji nierówności blisko już do zakwalifikowania ich jako wyrazu niesprawiedliwości, którą soczyście można nazwać również opresją. W ten sposób uprawiane w środowisku akademickim studia nad różnorodnością w sposobie pojmowania ludzkiej płciowości prowadzą do konstatacji istnienia nierówności, która domaga się przemyślanej, jednolitej i konsekwentnie realizowanej strategii walki z nią, m.in. poprzez wdrażanie konkretnych rozwiązań prawnych.
c.d.n.